Dziedzictwo naturalne

Dziedzictwo naturalne wyspy Mljet

Wyspa Mljet jest położona geograficznie w południowej części Morza Adriatyckiego i jest wyspą na otwartym morzu, co decyduje o jej klimacie i roślinności.Wyspa słynie z dziedzictwa przyrodniczego: jeziora, naturalne porty, źródła wody pitnej, źródła wody słonej, strome klify, oryginalnie zachowane lasy dębowe i piniowe, podwodne bogactwa, jaskinie i plaże. W związku z tym, w 1960 roku północno-zachodnia część wyspy, obejmująca obsza 3000 hektarów, została uznana za Park Narodowy. Od tego czasu istnieje instytucja publiczna, która dba o zachowanie dziedzictwa przyrodniczego; zajmuje się ona ochroną przyrody i dostarcza środki dla ochrony krajobrazu. Szczególną uwagę przywiązuje się do ochrony lasów przed pożarami. Przy takiej systematycznej ochronie roślinności próbuje się ratować ją przed wyginięciem oraz zapewnienić odpowiednie warunki dla zachowania różnorodności biologicznej.

Rzeźba terenu wyspy Mljet stanowi bogactwo górskie, najwyższym szczytem jest Veliki Grad, o wysokości 514 m n.p.m i leży w centralnej części wyspy. Skały są z dolomitu i wapienia, a gleba jest laterytowa (czerwona) oraz brunatna na wapieniu. Na wyspie nie ma nieprzepuszczalnych gleb, a tym samym nie ma rzek, ale istnieje kilka źródeł wody pitnej. Wielkie i Małe Jezioro (Veliko Jezero i Malo Jezero) w północno-zachodniej części wyspy są w rzeczywistości zatopionymi dolinami krasowymi wypełnionymi wodą morską.Wybrzeże Mljet jest bardzo różnorodne; jest bogate w małe wysepki, zatoki, klify i naturalne porty.

Mljet mieści się w klimacie śródziemnomorskim, w klasyfikacji klimatów Köppena oznaczonym Csa, tzw. klimatem oliwkowym.

Najnowsze badania flory na wyspie Mljet wykonane zostały w 1980 przez profesorów Ljerka Regula i Ljudevita Ilijanić (1984) i profesora Ivo Trinajstić (1985). W książce z sympozjum, które odbyło się w 1995 roku na Mljet, zostały opublikowane dzieła prof. Zinka Parletić (1995) na temat zagrożonych gatunków flory i prof. Ivo Trinajstić (1995) na temat roślinności Mljet. W ostatnim czasie, w latach 2003 i 2004 autorzy Alegro, Biljaković, Bogdanovic i Boršić zbadali dokładność świata roślinności Saplunara.

Fauna

Bogaty i interesujący świat zwierząt na wyspie nie został jeszcze w pełni zbadany.

Węże są rzadkie (nie ma trujących) po sprowadzeniu w 1909 r mangust (Herpestes auropunctatus). Po początkowym szybkim wzroście ich populacji, doszło do pewnej równowagi ze środowiskiem naturalnym. Z gadów najczęściej wyspępują: zielona jaszczurka wschodnia (Lacerta viridis), dalmatyńska jaszczurka ostropyska (Lacerta oxycephala), murówka adriatycka (Lacerta melisellensis) i gekon turecki (Hemidactilus turcicus).

Z rodziny ssaków żyją tu: myszy (Apodemus mystacinus), jeże (Erinaceus europeus), kilka gatunków nietoperzy (Chiroptera), popielice (Glis glis), kuny (Martes foina) i zające (Lepus europaeus). Daniele (Dama dama) zostały sprowadzone na wyspę po drugiej wojnie światowej, a ostatnio został przywieziony dzik (Sus scrofa).

Świat ptaków jest bogaty i zróżnicowany zwłaszcza w czasie migracji.

Dobrze zachowany świat zwierząt morskich wokół wyspy jest charakterystyczny dla południowego Adriatyku.